محمد فاضلی در گردهمایی سرآمدان صنعت احداث و انرژی تشریح کرد:
لزوم رویکرد حل مساله در میان تشکل‌ها
به گزارش دبیرخانه بیستمین سالگرد شورای هماهنگی تشکلهای مهندسی، صنفی و حرفه‌ای کشور، مراسم سرآمدان صنعت احداث و انرژی با حضور فرزانه صادق مالواجرد وزیر راه و شهرسازی، سیدحمید پورمحمدی رئیس سازمان برنامه و بودجه، علیرضا مقدس زاده اردبیلی رئیس شورای هماهنگی و بیش از 700 نفر از اعضای 18 تشکل زیر مجموعه این شورا روز دوشنبه 14 آبان ماه در سالن همایش‌های صدا و سیما برگزار شد.
در بخشی دوم این همایش محمد فاضلی اظهار داشت: کارکرد تشکل‌ها حل کردن معمای کنش جمعی است، کنشی که معطوف به توسعه است و لازمه آن هماهنگ شدن افراد است تا به هدف مشخصی برسند.
وی افزود: فقط نقش نق زدن را ایفا نکنیم، تشکل‌ها جایی برای ایجاد تغییر هستند. کار تشکلی ۴ آموزه می تواند داشته باشد: توسعه یعنی پروژه مشترک بین مساله‌مندان، در اکثر کشورها پروژه های مشترک بین دولت و بخش خصوصی وجود دارد مثلا در کره جنوبی پروژه توسعه صنعت فولاد، الکترونیک، خودروسازی. دو در چارچوب زمان و مکان مساله ها را به حل شدنی و حل نشدنی تقسیم کنند، سوم اینکه انرژی مشارکت خلق کنند. مثلا ۲۰ شرکت را جمع کنید و کاری را با دولت پیش ببرید و هر چقد تعداد افراد بیشتر شود کار دشوارتر می‌شود.
فاضلی بیان کرد: ویژگی پروژه مشترک این است که همه کسانی که سهیم می‌شوند سود می‌برند؛ ولی چند مانع بزرگ دارد: هزینه‌های مشارکت به نسبت منافع کم است. امکان سواری مجانی هم هست، اعتمادی بین مساله‌مندان نیست، کار تشکلی سخت است چون به هم اعتماد نمی‌کنیم به همین سبب پروژه مشترک باید بر موانع غلبه کند.
این جامعه شناس گفت: در درون آدم‌هایی که می خواهند مشارکت کنند باید انرژی خلق شود که بخشی با قصه و روایت خلق می‌شود. نکته دوم برای خلق انرژی، انرژی گرد هم آمدن است؛ بشر در تاریخ گردهمایی‌های زیادی جمع کرده است از تولد گرفته تا ختم و غیره که سبب پرشدگی عاطفی می‌شود. کسی می تواند انرژی خلق کند که رسانه استفاده کند؛ رسانه از جهنم ترسناک‌تر است. رسانه داستان می‌سازد و انرژی خلق می‌کند و یار‌گیری می‌کنند.
فاضلی عنوان کرد: مساله ای حل می‌شود که به آن جلب توجه شود. مساله‌ای حل می‌شود که بتوان برای آن کاری کرد. فقط مساله‌هایی حل می شوند که قابل فهم باشند. همچنین مساله‌ای قابل حل است که بتوان کار عملی روی آن انجام داد. یک مساله خوب حاصل ضرب این سه مورد است.
وی با اشاره به نمونه مهاجرت نخبگان ادامه داد: مهاجرت نخبگان عوامل مختلفی همچون تورم؛ فشار اجتماعی؛ کاهش سرمایه‌گذاری، مشاهده پیشرفت‌های کشورهای اطراف، تحریم، کاهش مساله حل نشده، کاهش امید اجتماعی، محدود کردن اینترنت و پایین بودن سطح دستمزد دارد. که باید برآورد شود که برای کدام یک از این عوامل می توان کاری انجام داد و پروژه مشترک با دولت تعریف کرد. البته برای حل یک مسئله اختیار، توان، پذیرش نیاز است.
فاضلی با بیان اینکه تشکل برای کنش جمعی باید به این ده سوال پاسخ داده دهند، گفت: این سوالات باید پاسخ داده شود که مساله جمع چیست ؛چگونه نسبت به مساله جلب توجه کنیم. چگونه مساله را مدیریت‌پذیر کنیم. چگونه مساله را اجراپذیر(عمل‌پذیر) کنیم؛ اختیار حل مساله را چگونه به دست آوریم؟ توانایی حل مساله را چگونه خلق کنیم .چگونه مساله را برای ذی نفعان پذیرفتنی کنیم؟ چگونه برای حل مساله صاحب پیدا کنیم؟(صاحب مساله کیست)؛ مجری اجرای اقدامات اجراپذیر کیست؟ اقدامات چگونه اجرا شوند؟
وی خاطرنشان کرد: جامعه توسعه یافته جامعه‌ای است که آدمیان سازمان یافته در قالب سازمانی مختلف(بوروگراسی، ارتش، شرکت، حزب، تشکل و غیره) ظرفیت حل مساله را به تدریج در خود تقویت کنند. در این راستا یکی از مشکلات ما سازمان زدایی است. البته ظرفیت حل مساله از ابتدا در آدم‌ها، جوامع و فرهنگ‌ها وجود ندارد و این ظرفیت به تدریج ساخته می‌شود. تشکل‌ها وظیفه دارند به جای نق زدن به این سوالات پاسخ دهند و کنش جمعی را سامان دهند. چراکه جوامع از مسیر حل مساله امیدوار می‌شوند؛ حال بد محصول مساله‌های حل نشده است. مساله که حل کنید حالتان خوب می‌شود و هیچ مساله ای بدون تقسیم منافع حل نمی‌شود.
دیدگاهها